Hanoi miał różne nazwiska w historii.

• Znany był najpierw jako Long Biên (邊 龍, "krawędź smoka"), potem Tố ng Bình (平 "Song peace") i Long Đỗ (龍, "brzuszek smoka"). Później Long Biên nadał nazwę słynnemu mostowi Long Biên, zbudowanemu w czasach kolonialnych we Francji, a ostatnio nowemu okręgowi na wschód od Czerwonej Rzeki. Kilka starszych nazwisk Hanoi długie (龍 "smok"), związane z zakrzywionym formowaniem się Czerwonej Rzeki wokół miasta, które było symbolizowane jako smok.
• W 866 r. przekształcono go w cytadela o nazwie Đại La (羅 "wielka sieć"). To dało mu pseudonim La Thành (羅 城, "net citadel"). Zarówno Đại La, jak i La Thành to nazwy głównych ulic we współczesnej Hanoi.

Następnie przekształcono w ABC

• Kiedy Lý Thái Tổ założył stolicę w 1010 r., nazwał ją Thăng Long (昇 "rosnący smok"). Później Thăng Long stał się nazwą głównego mostu na autostradzie łączącego centrum miasta z portem lotniczym Not i Bài oraz drogą ekspresową Thăng Long Boulevard na południowy zachód od centrum miasta. We współczesnym czasie miasto nazywane jest zazwyczaj Thăng Long - Hà Nôt i, kiedy omawiana jest jego długa historia.
• W czasie dynastii HSH nazwano ją Đông Đô (都 "metropolia wschodnia").
• W czasie dynastii Minh nazywano ją Đông Quan (關 "wschodnia brama").
• Podczas dynastii Lê, Hanoi nazywano Đông Kinh (京 "stolica wschodnia"). To nadało imię Tonkinowi i Zatoce Tonkin. Kwadrat przylegający do jeziora Hoàn Ki?m nazwano Đông Kinh Nghaten Thụ c po reformatorskiej szkole wolnocłowej Tonkin pod francuską kolonizacją.
• Po tym jak koniec Tơy Sơn rozszerzył się dalej na południe, miasto nazwano Băc Thành (城 "północny cytadel").
• Minh Mạng zmieniła nazwę miasta Hà Nôt i (河 內, "wewnątrz rzek") w 1831 r. Do czasów współczesnych to oficjalne nazwisko pozostało.
• Kilka nieoficjalnych nazw Hanoi obejmuje: Kẻ Chợ (market place), Tràng An (długi pokój), Hà Thành (skrót od Thành phố Hà Nōti, "city of Hanoi") i Thủ Đô (stolica).

Długi okres przedterminowy

Mapa Đông Kinh (Hanoi) w 1490 r., pomalowana przez cesarza Lê Thánha Tông

Hanoi jest zamieszkana od co najmniej 3000 lat p.n.e. Cổ Loa Citadel w Dông Anh był stolicą królestwa Âu Lạc założonego przez Thụ c emigrant Thụ c Phán po jego podboju w 208 r. p.n.e. rodzimego Văn Lang.

W 179 r. p.n.e. królestwo Âu Lạc zostało zaanektowane przez Nanyue, które w ponad tysiącleciu dominacji chińskiej. W połowie 5 wieku, w centrum starożytnego Hanoi, dynastia Liu Song ustanowiła nowy dystrykt (縣, huyvian) zwany Songping (Tong Binh), który później stał się komendantem (郡, quoptin), w tym dwa dystrykty Yihuai (懷) i Suining (綏 寧) na południu Czerwonej Rzeki (obecnie Từ Lining) êm i Hoài Đťc) z metropolią (centrum dominacji) w obecnej dzielnicy Hanoi. Do roku 679 dynastia Tang zmieniła nazwę regionu na Annan (Pacyfid), a Songping jest jego stolicą.

W celu pokonania powstań ludowych, w późniejszej połowie 8 wieku Zhang Boyi (張 伯 儀), wicekról dynastii Tang, zbudował Luocheng (羅, La Thanh lub La citadel, od Thu Le do Quan Ngua w dzisiejszym posterunku Ba Dinh). We wcześniejszej połowie 9 wieku został on dalej zbudowany i nazwany Jincheng (金, Kim Thanh lub Kim Citadel). W 863 r. armia Nanzhao i miejscowi mieszkańcy oblali Jincheng i pokonali armie chińskie 150 000. W 866 roku chiński jiedushi Gao Pian ponownie zdobył miasto i wyprowadził Nanzhao i rebeliantów. Zmienił nazwę miasta na Daluocheng (大 羅, Đại La thành). Zbudował ścianę, 6.344 metrów wokół miasta, a część miała ponad 8 metrów wysokości. Đại La z około 25.000 mieszkańców objęło małe społeczności zagraniczne, a mieszkańcy Persów, Arabów, Indii, Cham, Javanese i Nestorian chrześcijanie stali się ważnym centrum handlowym dynastii Tang z powodu przekupywania kantonu przez rebelię Huang Chao. Na początku 10 wieku n.e. współczesny Hanoi był znany muzułmańskim handlarzom jako Luqin.

Thăng Long, Đông Đô, Đông Quan, Đông Kinh

Widok Hanoi z Red River w 1685 roku, rękopis z archiwum Royal Society.

W 1010 r. Lý Thái Tổ, pierwszy władca dynastii Lý, przeniósł stolicę Đại Vivian do miejscowości Đăi La Citadel. Twierdząc, że widział smoka wstępującego na Czerwoną Rzekę, zmienił nazwę na Thăng Long (龍, "Soaring Dragon") - nazwę, którą do dziś używano poetycko. Thăng Long pozostał stolicą Đăi Victot do 1397 r., kiedy to został przeniesiony do Thanh Hóa, znanej następnie jako Tây Đô (都 西), "Zachodnia Stolica". Thăng Long stał się Đông Đô (都 東), "stolicą wschodnią".

W 1408 r. chińska dynastia Minh zaatakowała i zajęła Wietnam, zmieniając nazwę Đông Đô na Dongguan (chiński: 東 關, Eastern Gateway) lub Đông Quan w języku chińsko-wietnamskim. W 1428 r. Wietnamczycy obalili Chińczyków pod przywództwem Lê Lợ i, który później założył dynastię Lê i zmienił nazwę Đông Quan Đông Kinh (東 "stolica wschodnia") lub Tonkin. W 17 wieku zachodni dyplomaci ocenili populację Đông Kinh na około 100 000. Tuż po zakończeniu dynastii Tây Sơn nazwano ją Băc Thành (城 "Północny Cytadel").

Podczas dynastii NguyAugust i francuskiego okresu kolonialnego

Wielki Pałac został zbudowany na wystawę Hanoi, ponieważ miasto stało się stolicą francuskich Indochin

Ludzie związani z Ha Noi, 1884

Pocztówka przedstawiająca dzień wyborów w Hà Nothi w czasie francuskiej Indochiny, około 1910

Kiedy w 1802 r. powstała dynastia Nguyenem, Gia Long przeniósł stolicę do Huzatem. Thăng Long nie był już stolicą, jego Hán tự został zmieniony z 昇 龍 ("Wznoszący się smok") na 昇 隆 ("Wahanie i dobrobyt"), w celu zmniejszenia uczuć dynastii Lê. Cesarze Wietnamu zwykle używali smoka (龍 długo) jako symbolu ich imperialnej siły i mocy. W 1831 roku cesarz Nguytumn Minh Mãng zmienił nazwę na Hà Nôt i (河 "Między rzekami" lub "Wnętrze rzeki"). Hanoi została okupowana przez Francuzów w 1873 roku i przekazana im dziesięć lat później. Jak Hanoï, po 1887 r. znajdował się w protektoracie Tonkin stał się stolicą francuskiej Indochiny.

Podczas dwóch wojen

Miasto zostało okupowane przez Imperial Japończyków w 1940 r. i wyzwolone w 1945 r., kiedy to zostało krótko obsadzone przez rząd Victota Minh po ogłoszeniu niepodległości Wietnamu przez Ho Chi Minh. Jednakże Francuzi powrócili i zajęli miasto w 1946 r. Po dziewięciu latach walk między siłami francuskimi i Viet Minh, Hanoi stała się stolicą niezależnego Wietnamu Północnego w 1954 roku.

W czasie wojny w Wietnamie urządzenia transportowe Hanoi zostały zakłócone przez bombardowanie mostów i kolei. Wszystkie jednak zostały szybko naprawione. Po zakończeniu wojny Hanoi stała się stolicą zjednoczonego Wietnamu, kiedy 2 lipca 1976 r. ponownie zjednoczył się Wietnam Północny i Południowy.

Nowoczesna Hanoi

Po zatwierdzeniu polityki gospodarczej Đổ i Bhp w 1986 roku partia komunistyczna oraz rządy krajowe i gminne miały nadzieję przyciągnąć inwestycje międzynarodowe na projekty rozwoju miast w Hanoi. Wysokiej klasy budynki komercyjne pojawiły się dopiero dziesięć lat później, ponieważ międzynarodowa społeczność inwestycyjna sceptycznie odniosła się do bezpieczeństwa swoich inwestycji w Wietnamie. Szybki rozwój miast i rosnące koszty wyparły wiele obszarów mieszkalnych w środkowej Hanoi. Po krótkim okresie stagnacji gospodarczej po kryzysie finansowym w Azji w 1997 r. Hanoi wznowiła szybki wzrost gospodarczy.

W dniu 29 maja 2008 r. postanowiono, że od dnia 1 sierpnia 2008 r. do obszaru metropolitalnego Hanoi zostaną połączone prowincja Hà Tây, dystrykt Mê Linh w prowincji Vincenh Phúc oraz 4 gminy w dystrykcie Long Sơn w prowincji Hòa Bình. Całkowity obszar Hanoi zwiększył się następnie do 334 470 hektarów w 29 podrejonach, przy czym nowa populacja wynosiła 6 232 940 hektarów. Region stołeczny Hanoi (Vùng Thủ đô Hà Nothi), obszar metropolitalny obejmujący Hanoi i 6 sąsiadujących prowincji będących pod jego zarządem, do 2020 r. będzie miał powierzchnię 13.436 kilometrów kwadratowych (5.188 metrów kwadratowych mi) z 15 milionami osób.

Hanoi doświadczyła ostatnio gwałtownego boomu budowlanego. Wieżowce, pojawiające się w nowych obszarach miejskich, dramatycznie zmieniły krajobraz miejski i stworzyły nowoczesną linię wieżową poza starym miastem. W 2015 r. Hanoi zajmuje 39. miejsce w rankingu Emporis na liście miast świata, gdzie większość drapaczy chmur ma ponad 100 m; jego dwiema najwyższymi budynkami są Hanoi Landmark 72 Tower (336 m, drugi najwyższy w Wietnamie po znaku 81 miasta Ho Chi Minh i trzeci najwyższy w południowo-wschodniej Azji po malezyjskich wieżach Petronas) oraz Hanoi Lotte Center (272 m, również trzeci najwyższy w Wietnamie).

Publiczny krzyk w opozycji do przebudowy obszarów o znaczeniu kulturowym w Hanoi przekonał rząd krajowy do wdrożenia polityki niskiego wzrostu wokół jeziora Hoàn Ki?m. Okręg Ba Đình jest również chroniony przed przebudową handlową.

Lokalizacja, topografia

Hanoi znajduje się w północnym regionie Wietnamu, położonym w delcie Red River Wietnamu, blisko 90 km (56 mi) od strefy przybrzeżnej. Hanoi zawiera trzy podstawowe rodzaje terenu, którymi są obszar delty, obszar środkowy i górski. Teren jest na ogół stopniowo niższy od północy do południa i od zachodu do wschodu, przy czym średnia wysokość wynosi od 5 do 20 metrów nad poziomem morza. Wzgórza i strefy górskie znajdują się w północnej i zachodniej części miasta. Najwyższy szczyt znajduje się w Ba Vi z 1281 m, położonym na zachód od miasta właściwego.

Klimat

Hanoi charakteryzuje się ciepłym, wilgotnym klimatem subtropikalnym (Köppen Cwa) z ogromnymi opadami atmosferycznymi. Miasto doświadcza typowego klimatu północnego Wietnamu, z czterema różnymi porami roku. Lato, od maja do sierpnia, charakteryzuje się gorącą i wilgotną pogodą z obfitymi opadami deszczu. Od września do listopada obejmuje sezon jesienny, charakteryzujący się spadkiem temperatury i opadów atmosferycznych. Zima, od grudnia do stycznia, jest sucha i chłodna według norm krajowych. W zimie miasto jest zazwyczaj pochmurne i mgliste, średnio tylko 1,5 godziny słońca dziennie w lutym i marcu.

Średnia wartość opadów w Hanoi wynosi 1 612 milimetrów (63,5 cala) rocznie, przy czym większość opadów przypada na okres od maja do października. Średnio 114 dni z deszczem.

Średnia roczna temperatura wynosi 23.6 °C (74 °F), przy średniej wilgotności względnej 79%. Najwyższa zarejestrowana temperatura wynosiła 42.8 °C (109 °F) w maju 1926 r., natomiast najniższa zarejestrowana temperatura wynosiła 2.7 °C (37 °F) w styczniu 1955 r.

Hà Nothi jest podzielona na 12 gmin miejskich, 1 gmin gminnych i 17 gmin wiejskich. Kiedy Hà Tây został połączony z Hanoi w 2008 r., Hà Đông przekształcono w dzielnicę miejską, podczas gdy Sơn Tây zdegradował się do miasta na poziomie okręgowym. Są one dalej podzielone na 22 miast gminnych (lub miast), 399 gmin i 145 oddziały.

Podział administracyjny Hanoi

Podział administracyjny

^HT - dawniej jednostka administracyjna podjednostki nieistniejącej prowincji Hà Tây

Wietnamki w tradycyjnym kostiumie Áo dài podczas szczytu APEC w 2006 r.

Ludność Hanoi stale rośnie (około 3,5% rocznie), co odzwierciedla fakt, że miasto jest zarówno głównym obszarem metropolitalnym północnego Wietnamu, jak i ośrodkiem politycznym tego kraju. Ten wzrost populacji wywiera również duży nacisk na infrastrukturę, z której część jest przestarzała i pochodzi z początków 20 wieku.

Liczba Hanoijczyków, którzy osiedlili się od ponad trzech pokoleń, będzie prawdopodobnie bardzo mała w porównaniu z całą ludnością miasta. Nawet w Starym Dzielnicy, gdzie handel rozpoczął się setki lat temu i składał się głównie z przedsiębiorstw rodzinnych, wiele sklepów ulicznych jest obecnie własnością handlowców i sprzedawców detalicznych z innych prowincji. Rodzina pierwotnych właścicieli mogła wynająć sklep i przenieść się do sąsiedniego domu lub całkowicie wyprowadzić się z sąsiedztwa. Tempo zmian szczególnie się nasiliło po porzuceniu polityki gospodarczej w zakresie planowania centralnego i złagodzeniu systemu lokalnego rejestru gospodarstw domowych.

Numery telefonów Hanoi zostały zwiększone do 8 cyfr, aby sprostać zapotrzebowaniu (październik 2008 r.). Numery telefonów abonentów zmieniono w sposób przypadkowy; jednak telefony komórkowe i karty SIM są łatwo dostępne w Wietnamie, a we wszystkich regionach Hanoi dostępne są przedpłacone kredyty na telefon komórkowy.

Katedra św. Józefa

Buddyzm, taoizm i konfucjanizm są głównymi religiami Wietnamu od wielu lat. Większość Wietnamczyków uważa się za buddyjskich, choć nie wszyscy regularnie podążają za religią. [19] Według danych z Urzędu Statystyki Ogólnej Wietnamu z 2009 r., 6,8 mln (czyli 7,9% ogółu ludności) to buddyści, 5,7 mln (6,6%) to katolicy, 1,4 mln (1,7%) to Joao Hao, 0,8 mln (0,9%) to katolicy, a 0,7 mln (0,9%) to protestanci ... Ogółem 15 651 467 Wietnamczyków (18,2%) uznaje się za należących do jednej religii. [20] Pozostałe 81% to ateiści. Wietnamska konstytucja gwarantuje wolność wyznania, ale w latach 2004 i 2005 Departament Stanu włączył Wietnam do krajów, w których naruszono wolność kultu, ponieważ rząd wietnamski nałożył ograniczenia religijne na grupy religijne, religijne i religijne. praktykujących religii. Do 2007 roku, z powodu nowych rezolucji, wierni mogli praktykować swoją religię bardziej swobodnie, podczas gdy pojawiły się nowe grupy religijne. Wydaje się jednak, że władze opóźniały wydawanie licencji kościołom protestanckim w północnej części kraju oraz szkolenia katolickich i protestanckich pastorów.

Hanoi ma najwyższy wskaźnik rozwoju społecznego wśród miast w Wietnamie. Według niedawnego rankingu PricewaterhouseCoopers Hanoi będzie najszybciej rozwijającym się miastem na świecie pod względem wzrostu PKB w latach 2008-2025. W 2013 r. Hanoi wniosła 12,6% PKB, eksportowała 7,5% całkowitego eksportu, wniosła 17% do budżetu krajowego i przyciągnęła 22% kapitału inwestycyjnego Wietnamu. Nominalny PKB miasta po cenach bieżących wyniósł w 2013 r. 451,213 mld VND (21,48 mld USD), dzięki czemu PKB per capita wyniósł 63,3 mln VND (3,000 USD). Produkcja przemysłowa w mieście doświadczyła gwałtownego wzrostu od lat 1990., przy średnim rocznym wzroście wynoszącym 19,1 procent w latach 1991-95, 15,9 procent w latach 1996-2000 i 20,9 procent w latach 2001-2003. Oprócz ośmiu istniejących parków przemysłowych Hanoi buduje pięć nowych dużych parków przemysłowych i 16 małych i średnich klastrów przemysłowych. Sektor gospodarki niepaństwowej rozwija się szybko, a ponad 48.000 przedsiębiorstw prowadzi działalność na mocy ustawy o przedsiębiorstwach (od 3.2007 r.).

Hanoi Zachodni

Handel jest kolejnym silnym sektorem miasta. W 2003 r. Hanoi prowadziła 2 000 przedsiębiorstw prowadzących handel zagraniczny, nawiązując kontakty z 161 krajami i terytoriami. Wartość eksportowa miasta wzrastała średnio o 11,6 procent rocznie w latach 1996-2000 i 9,1 procent w latach 2001-2003. Struktura gospodarcza uległa również istotnym zmianom, a turystyka, finanse i bankowość odgrywają obecnie coraz większą rolę. tradycyjnymi okręgami handlowymi Hanoi są Hoàn Ki?m, Hai Bà Trong i Đố Đa; oraz nowo rozwijające się Cău Giấ y, Nam Từ Liêm, Băc Từ Liêm, Thanh Xuân i Hà Đông na zachodzie.

Podobnie jak Ho Chi Minh City, Hanoi cieszy się szybko rozwijającym się rynkiem nieruchomości. Najbardziej godne uwagi nowe obszary miejskie to: centrum Trung Hòa Nhân Chính, Māti Đình, luksusowe strefy w Manor, Ciputra, królewskie miasto na ulicy NguyAugust Trãi (dystrykt Thanh Xuân) i Times City w dystrykcie Hai Bà Trong.

Rolnictwo, które było wcześniej filarem gospodarki Hanoi, dąży do reformy, wprowadzenia nowych odmian roślin i zwierząt gospodarskich o wysokiej wydajności oraz stosowania nowoczesnych technik rolniczych.

Po reformach gospodarczych, które zainicjowały wzrost gospodarczy, wygląd Hanoi również uległ znaczącej zmianie, zwłaszcza w ostatnich latach. Infrastruktura jest stale modernizowana, nowe drogi i ulepszony system transportu publicznego. Hanoi zezwoliła na wjazd do miasta wielu sieci fast food, takich jak Jollibee, Lotteria, Pizza Hut, KFC i inne. Miejscowi w Hanoi postrzegają możliwość zakupu "fast-food" jako wskaźnik luksusu i stałych urządzeń. Podobnie urzędnicy miejscy są motywowani troską o bezpieczeństwo żywności i ich aspiracjami do "nowoczesnego" miasta, aby zastąpić 67 tradycyjnych rynków żywności 1 000 supermarketami do 2025 roku. Prawdopodobnie zwiększy to spożycie mniej odżywczej żywności, ponieważ tradycyjne rynki mają kluczowe znaczenie dla konsumpcji świeżej, a nie przetworzonej żywności.

Ponad trzy czwarte miejsc pracy w Hanoi należy do państwa. 9% miejsc pracy zapewniają organizacje należące do grupy. 13,3% miejsc pracy to miejsca pracy w sektorze prywatnym. Struktura zatrudnienia szybko się zmienia w miarę zmniejszania się instytucji państwowych i wzrostu prywatnych przedsiębiorstw. Hanoi ma kontrolę nad migracją, która pozwala miastu akceptować tylko ludzi, którzy dodają umiejętności do gospodarki Hanoi. Spis powszechny z 2006 r. wykazał, że w Hanoi istnieje 5.600 sprzedawców produktów rolnych, z czego 90% pochodzi z otaczających obszarów wiejskich. Liczby te wskazują na znacznie większy potencjał zarobkowy w miastach niż na obszarach wiejskich. Niewykształceni, wiejscy i przeważnie kobiety sprzedawcy ulic są przedstawiani jako uczestnicy "mikrobiznesu" i lokalnego rozwoju gospodarczego na poziomie lokalnym, na podstawie raportów biznesowych. W lipcu 2008 r. rząd miasta Hanoi opracował politykę częściowo zakazującą sprzedaży ulicznej i handlu opartego na chodnikach na 62 ulicach ze względu na obawy o zdrowie publiczne i "modernizację" wizerunku miasta w celu przyciągnięcia cudzoziemców. Wielu cudzoziemców uważa, że sprzedawcy dodają do miasta tradycyjną i nostalgiczną aurę, chociaż sprzedaż uliczna była znacznie mniej powszechna przed polityką 1986 Đổ i Mi. Sprzedawcy nie są w stanie wypracować skutecznej taktyki oporu wobec zakazu i pozostają w dominującej kapitalistycznej strukturze nowoczesnej Hanoi.

Rozwój infrastruktury

Plan rozwoju dla Hanoi został zaprojektowany przez Ernesta Hebrarda w 1924 r., ale tylko częściowo wdrożony. Bliskie stosunki między Związek Radziecki a Wietnamem doprowadziły do stworzenia pierwszego kompleksowego planu dla Hanoi z pomocą radzieckich planistów w latach 1981-1984. Nigdy się tego nie zdawało, ponieważ wydawało się to niezgodne z istniejącym układem Hanoi.

W ostatnich latach opracowano dwa plany główne, które mają pomóc w rozwoju Hanoi. Pierwszym był plan główny Hanoi na lata 1990-2010, zatwierdzony w kwietniu 1992 r. Powstała ona dzięki współpracy między planistami z Hanoi oraz Narodowego Instytutu Planowania Miejskiego i Wsi w Ministerstwie Budownictwa. Trzy główne cele planu to stworzenie mieszkań i nowego centrum handlowego na obszarze zwanym Nghinn a Đô, rozbudowa obszarów mieszkalnych i przemysłowych w dystrykcie Gia Lâm oraz budowa trzech południowych korytarzy łączących Hanoi z Hà Đông i dystryktem Thanh Trì. Ostateczny wynik modelu użytkowania gruntów miał przypominać pięć gwiazd z rogami do 2010 r. W 1998 r. zatwierdzono zmienioną wersję planu Hanoi Master, która ma zostać ukończona w 2020 r. Rada zajęła się znacznym wzrostem prognoz dotyczących liczby ludności w Hanoi. Planowano, że gęstość zaludnienia i wysokie budynki w śródmieściu ograniczą się do ochrony starych części wewnętrznej Hanoi. Planuje się stworzenie systemu transportu kolejowego w celu rozszerzenia transportu publicznego i połączenia Hanoi z otaczającymi obszarami. Projekty takie jak modernizacja lotniska, pole golfowe i wioski kulturalne zostały zatwierdzone do rozwoju przez rząd.

Hanoi wciąż boryka się z problemami związanymi z rosnącą urbanizacją. Różnica między bogatymi a biednymi stanowi problem zarówno w stolicy, jak i w całym kraju. Infrastruktura publiczna Hanoi jest w złym stanie. W mieście występują częste przerwy w dostawie prądu, zanieczyszczenie powietrza i wody, złe warunki na drogach, zatory komunikacyjne i podstawowy system tranzytu publicznego. W miarę wzrostu liczby motocykli zwiększa się natężenie ruchu i zanieczyszczenie powietrza. W miarę wzrostu bezdomności na obrzeżach miasta rosną osady.

Pod koniec lat 1980. Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju (UNDP) i rząd wietnamski opracowały projekt rozwoju infrastruktury wiejskiej. Projekt koncentrował się na poprawie infrastruktury drogowej, wodociągowej i sanitarnej oraz edukacyjnej, zdrowotnej i społecznej, ponieważ rozwój gospodarczy gmin i obszarów wiejskich otaczających Hanoi jest uzależniony od powiązań infrastrukturalnych między obszarami wiejskimi i miejskimi, zwłaszcza w zakresie sprzedaży produktów rolnych. Celem projektu było wykorzystanie dostępnych lokalnie zasobów i wiedzy, takich jak techniki budowy skompresowanych ziem do budowy. Było ono współfinansowane przez UNDP, rząd wietnamski oraz zasoby zgromadzone przez lokalne społeczności i rządy. W czterech gminach 37% całkowitego budżetu pochodziło ze społeczności lokalnych. Decyzję o zatrudnieniu lokalnym, wsparciu społeczności i wspólnym finansowaniu podjęto w razie potrzeby w celu zapewnienia długoterminowej trwałości projektu.

Rozwój społeczeństwa obywatelskiego

Jednym z celów reform gospodarczych ổ dziki i bhp była decentralizacja zarządzania w celu poprawy sytuacji gospodarczej. Doprowadziło to do utworzenia w Hanoi pierwszych zorientowanych na kwestie organizacji obywatelskich. W latach 1990. Hanoi doświadczyła znaczącego złagodzenia ubóstwa w wyniku reform rynkowych i ruchów społeczeństwa obywatelskiego. Większość organizacji obywatelskich w Hanoi powstała po 1995 roku, w tempie znacznie wolniejszym niż w Ho Chi Minh City. Organizacje w Hanoi są bardziej "związane z tradycją", skupiające się na polityce, edukacji, badaniach, interesach zawodowych i apelujące do organizacji rządowych o rozwiązywanie problemów społecznych. Ta wyraźna różnica między organizacjami obywatelskimi Ho Chi Minh, które praktykują bardziej bezpośrednią interwencję w celu rozwiązania problemów społecznych, może być przypisana różnym tożsamościom społecznym Wietnamu Północnego i Południowego. Organizacje obywatelskie oparte na hanoi wykorzystują bardziej systematyczny rozwój, a w mniejszym stopniu podejście oparte na bezpośredniej interwencji do rozwiązywania problemów rozwoju obszarów wiejskich, zmniejszania ubóstwa i ochrony środowiska. W większym stopniu polegają na pełnym wymiarze godzin niż wolontariusze. W Hanoi 16,7% organizacji obywatelskich akceptuje każdego jako zarejestrowanego członka, a 73,9% twierdzi, że ma własny budżet, w przeciwieństwie do 90,9% w Ho Chi Minh City. Większość organizacji obywatelskich w Hanoi ma trudności z współpracą z organizacjami rządowymi. Wiele napiętych relacji między organizacjami pozarządowymi i rządowymi wynika ze statystyk - z nastawienia wobec organizacji pozarządowych ze strony podmiotów rządowych.

Pagoda z jednego filaru

Jako stolica Wietnamu przez prawie tysiąc lat, Hanoi uważana jest za jedno z głównych ośrodków kultury Wietnamu, gdzie większość wietnamskich dynastii zostawiła swoje odciski. Mimo że niektóre relikty nie przetrwały przez wojny i czas, miasto wciąż ma wiele interesujących zabytków kulturalnych i historycznych dla odwiedzających i mieszkańców. Nawet gdy w 1802 r. stolica kraju przeniosła się do Huzatem pod dynastią NguyAugust, miasto Hanoi nadal kwitło, zwłaszcza po tym, jak Francuzi przejęli kontrolę w 1888 r. i wzorowali architekturę miasta na swoich gustach, co dało im ważną estetykę do bogatego dziedzictwa stylistycznego miasta. Miasto posiada więcej obiektów kulturalnych niż jakiekolwiek inne miasto w Wietnamie i szczyci się ponad 1.000-letnią historią; z ostatnich kilkuset lat zostało dobrze zachowane.

Stary kwartał

The Old Quarter, w pobliżu Hoàn Ki?m Lake, utrzymuje większość oryginalnego układu ulicy i architektury starej Hanoi. Na początku 20 wieku Hanoi składała się z "36 ulic", cytadeli i niektórych nowszych budynków francuskich na południe od jeziora Hoàn Ki?m, z których większość stanowi obecnie część dzielnicy Hoàn Ki?m. Na każdej ulicy znajdowali się kupcy i gospodarstwa domowe specjalizujące się w określonym handlu, takie jak jedwab, biżuteria czy nawet bambus. Nazwy ulic nadal odzwierciedlają te specjalizacje, choć niewiele z nich pozostaje wyłącznie w swoim pierwotnym handlu. Obszar ten znany jest ze specjalizacji w takich branżach, jak medycyna tradycyjna i lokalne rzemiosło, w tym w jedwabnych sklepach, stolarkach bambusowych i smithach. Można tu również znaleźć lokalne specjalności kuchenne oraz kilka klubów i barów. Rynek nocny (w pobliżu Đồ ng Xuân Market) w samym sercu dzielnicy otwiera się dla biznesu w każdy piątek, sobotę i niedzielny wieczór z różnymi odzieżą, pamiątkami i żywnością.

Stanowiska cesarskie

Front gate w Świątynię Literatury

Miejsca Imperior znajdują się głównie w dystrykcie Ba Đình i w części w dystrykcie Đố ng Đa. Są one połączone z francuską architekturą kolonialną (wille, budynki administracyjne i bulwary wyłożone drzewami). Wśród najważniejszych wydań z okresu feudalnego znalazły się świątynia literatury (Văn Mi?u), miejsce najstarszego uniwersytetu w Wietnamie, który rozpoczął się w 1010 r., jeden filar Pagoda (Chùa Môt Côt), zbudowany w oparciu o marzenie króla Lý Thái Tông (1028-1054) w 1049 r. oraz Flaga Tower Hanoi (Côt cờ Hà Nothi). W 2004 roku w centrum Hanoi, niedaleko placu Ba Đình, odkryto ogromną część 900-letniego Cytadela Hanoi.

Jeziora

Miasto między rzekami zbudowane na nizinach, Hanoi ma wiele jezior scenicznych i czasami nazywane jest "miastem jezior". Wśród jezior najsłynniejsze są: Hoàn Ki?m Lake, West Lake, Trúc Bạch Lake i Bảy Mẫ u Lake (wewnątrz Thố ng Nhấ t Park). Hoàn Ki?m Lake, znane również pod nazwą Sword Lake, jest historycznym i kulturowym centrum Hanoi i jest powiązane z legendą magicznego miecza. Zachodnie Jezioro (HWP Tây) jest popularnym miejscem, w którym ludzie mogą spędzać czas. To największe jezioro w Hanoi, gdzie w okolicy jest wiele świątyń. Jeziorna droga w obszarze Nghi Tam - Quang Ba jest idealna do jazdy na rowerze, biegania i oglądania krajobrazu miasta lub cieszenia się stawami lotosu w lecie. Najlepszym sposobem na zobaczenie majestatycznego piękna zachodu słońca nad Jeziorem Zachodnim jest obejrzenie go z jednego z wielu barów wokół jeziora, zwłaszcza ze szczytu w Pan Pacific Hanoi (oficjalnie znanego jako Salon Szczytowy w Sofitel Plaza Hanoi).

Kolonialne Hanoi

Oryginalna Szkoła Francuska Dalekiego Wschodu, obecnie Narodowe Muzeum Historii Wietnamu.

Hanoi Opera House, zrobiony na początku 20 wieku, od rue Paul Bert (obecnie Trang Tien Street)

Hotel Metropole został otwarty w 1901 r.

Hanoi była stolicą i centrum administracyjnym francuskiej Indochiny przez większość okresu kolonialnego (od 1902 do 1945). Francuski styl architektury kolonialnej stał się dominujący, a wiele przykładów pozostaje jeszcze dziś: bulwary wyłożone drzewami (takie jak ulica Phan Dinh Phung, ulica Hoang Dieu i ulica Tran Phu) oraz wiele willi, rezydencji i budynków rządowych. Wiele struktur kolonialnych jest eklektyczną mieszaniną francuskich i tradycyjnych wietnamskich stylów architektonicznych, takich jak Narodowe Muzeum Historii Wietnamu, Wietnamskie Narodowe Muzeum Sztuk Pięknych i stare Indochina Medical College. Gouveneur-Général Paul Doumer (1898-1902) odegrał kluczową rolę w kolonialnym planowaniu miejskim Hanoi. Pod jego opieką był wielki bum budowlany.

Francuskie budynki kolonialne w Hanoi znajdują się głównie w dystrykcie Ba Đình i na południe od dystryktu Hoàn Ki?m, dwóch francuskich dzielnic miasta. Warte uwagi punkty orientacyjne to:

W dystrykcie Ba Đình:

• Pałac Prezydencki
• Kościół ử w Băc
• Budynek Ministerstwa Spraw Zagranicznych
• Kilka ministerstw, agencji rządowych i ambasad zagranicznych

W dzielnicy Hoàn Ki?m:

• Dom Wielkiej Opery
• Katedra św. Józefa
• Most Long Biên
• Grand Palais
• Francuska Szkoła Dalekiego Wschodu
• Hotel Metropole
• Pałac Tonkin (State Guest House)
• ỏ a Lò
• Budynek Sądu Najwyższego
• Indochina
• Muzeum Rewolucji
• Dworzec Centralny
• Państwowy Bank Wietnamu
• Kilka zagranicznych ambasad

Muzea

Tradycyjny dom w Hanoi, Muzeum Etnologii, Hanoi

Hanoi jest domem wielu muzeów:

• Muzeum Historii Wietnamu
• Wietnamskie Muzeum Sztuk Pięknych
• Muzeum Etnologii Wietnamu
• Muzeum Rewolucji Wietnamu
• ỏ a Lò
• Muzeum Ho Chi Minh
• Hanoi Centrum Sztuki Współczesnej
• Muzeum Historii Wojskowej Wietnamu
• Muzeum Hanoi

Przedmieścia

Pielgrzymka w Perfume Pagoda

zachodnie przedmieścia Hanoi, poprzednio prowincja Hà Tây, oferują szereg ważnych miejsc kultu religijnego

• W 11. wieku założono Thú Pagoda w dystrykcie Quố c Oai i poświęcono go wietnamskiemu mistrzowi ThiSCONOWI Từ Đạo Hạnh (Chiny: 徐 道 行, 1072-1116). To jedna z najstarszych świątyń buddyjskich w Wietnamie.
• Pagoda perfumowa jest ogromnym kompleksem świątyń i świątyń buddyjskich, wbudowanych w wapienne góry Huong Tich. Ma długą trasę pielgrzymkową wzdłuż rzeki Jen.

Zbliżenie dzielnicy Hanoi i francuskiej

Według raportu Mastercarda z 2019 r. Hanoi jest najbardziej odwiedzonym miastem Wietnamu (15. w Azji i Pacyfiku), w którym w 2018 r. odwiedziło 4,8 miliona odwiedzających za noc. Hanoi nazywana jest czasami "Paryż Wschodu" dla swoich francuskich wpływów. Hanoi jest popularnym celem turystycznym, ponieważ posiada bogate w drzewa bulwary, ponad dwa tuziny jezior i tysiące francuskich budynków ery kolonialnej.

Cele podróży turystycznych w Hanoi są na ogół zgrupowane w dwa główne obszary: Starego Dzielnicy i Francuskiego Dzielnicy. "Stara Dzielnica" znajduje się w północnej połowie dystryktu Hoàn Ki?m z małymi ulicami i uliczkami oraz tradycyjną wietnamską atmosferą. Wiele ulic w Starym Dzielnicy ma nazwy oznaczające towary ("hàng"), w których miejscowi handlowcy byli lub są wyspecjalizowani. Na przykład "Hàng Bạc" (sklepy srebrne) nadal posiada wiele sklepów specjalizujących się w handlu srebrami i biżuteriami.

Dwa obszary nazywane są zazwyczaj "francuskimi kwarterami": obszar rządowy w dystrykcie Ba Đình i na południe od dystryktu Hoàn Ki?m. Obydwa obszary mają charakterystyczne wille w stylu kolonialnym i szerokie, wyściełane drzewami ścieżki.

Ośrodek polityczny Wietnamu, Ba Đình, posiada dużą koncentrację centrali rządu wietnamskiego, w tym Pałac Prezydencki, Zgromadzenie Narodowe oraz kilka ministerstw i ambasad, z których większość korzystała z budynków administracyjnych kolonialnych Indochin Francuskich. W Ba Dinh znajdują się również: One Pillar Pagoda, Lycée du Protectorat oraz Ho Chi Minh Mausoleum.

Na południe od "Francuskiej Dzielnicy" Hoàn Ki?m znajduje się kilka francusko-kolonialnych punktów orientacyjnych, w tym Hanoi Opera House, hotel Sofitel Legend Metropole Hanoi, Narodowe Muzeum Historii Wietnamu (dawniej École française d'Extrême-Orient) oraz katedra św. Józefa. Większość francusko-kolonialnych budynków w Hoan Kiem jest obecnie wykorzystywanych jako zagraniczne ambasady.

Od 2014 r. firma TripAdvisor konsekwentnie głosuje w dziesięciu najważniejszych miejscach na świecie. W 2014 r. zajął 8. miejsce, 4. miejsce w 2015 r. i 8. miejsce w 2016 r. Hanoi jest najbardziej przystępnym miejscem międzynarodowym w rocznym raporcie TripIndex przygotowanym przez TripAdvisor. W 2017 r. Hanoi powitać będzie ponad 5 milionów międzynarodowych turystów.

Wykonanie teatru lalki wodnej Thăng Long

W całym mieście można znaleźć wiele opcji rozrywki w Hanoi. Nowoczesne i tradycyjne teatry, kina, batoniki karaoke, kluby taneczne, kręgielnie i obfite możliwości zakupów zapewniają aktywność rekreacyjną zarówno mieszkańcom, jak i turystom. Hanoi została nazwana jednym z 10 najlepszych miast na zakupy w Azji przez Water Puppet Tours. Liczba galerii sztuki eksponujących sztukę wietnamską dramatycznie wzrosła w ostatnich latach, obecnie w tym galerie takie jak "Nhat Huy" Huynh Thong Nhat.

Nhà Triể n Lãm na ulicy Hang Bai w 29 r. organizowane są regularne wystawy zdjęć, rzeźb i malarstwa w połączeniu z miejscowymi artystami i podróżującymi wystawami międzynarodowymi.

Popularną tradycyjną formą rozrywki jest marionetka wodna, która jest pokazana na przykład w Teatrze Długiej Wody.

Zakupy

Aby dostosować się do szybkiego wzrostu gospodarczego Hanoi i wysokiej gęstości zaludnienia, w Hanoi otwarto wiele nowoczesnych centrów handlowych i megalli.

Głównymi centrami handlowymi są:

• Trang Tien Plaza, High-End Mall na ulicy Trang Tien (tuż obok Hoàn Ki?m Lake), Hoàn Ki?m District
• Vincom Centre, nowoczesne centrum handlowe z hi-endowym CGV cineplex, Ba Trieu Street (zaledwie 2 km od jeziora Hoan Kiem), dystrykt Hai Bà Trung
• Garden Shopping Center, Me Tri - MMy Đình, dystrykt Nam Từ Liêm
• Indochina Plaza, Xuan Thuy street, Cafforu Giấ y District
• Vincom Royal City Megamall, największe centrum handlowe w Azji, o powierzchni 230,000 metrów kwadratowych sklepów, restauracji, cineplex, park wodny (wcześniej), kino, lodowisko; Ulica Nguyen Trai (ok. 6 km od jeziora Hoan Kiem), dystrykt Thanh Xuân
• Vincom Times City Megamall, kolejny megamall o powierzchni 230,000 metra kwadratowego, w tym sklepy, restauracje, cineplex, ogromna fontanna muzyczna na centralnym placu i olbrzymie akwarium; Minh Khai Street (ok. 5 km od jeziora Hoan Kiem), dystrykt Hai Ba Trung
• Lotte Department Store, otwarty 2014 września, Lieu Giai Street, Ba Đình
• Eon Mall Long Bien otwarty w październiku 2015 r., Okręg Long Bien
• Eon Mall Ha Dong otworzył się pod koniec 2019 roku, dystrykt Ha Dong

Hanoi ma bogate tradycje kulinarne. Uważa się, że wiele z najbardziej znanych dań Wietnamu, takich jak phở, chả cá, bánh cuố n i cố m, pochodzi z Hanoi. Być może najbardziej znanym jest Phở - zwykła zupa z makaronem ryżowym, często jadana jako śniadanie w domu lub w kawiarniach ulicznych, ale podawana również w restauracjach jako posiłek. Na scenie Hanoi dominują dwie odmiany: Phở Bò zawierający wołowinę i Phở Gà, zawierające kurczaka. Bún chả, danie składające się z palonej wieprzowiny z węglem drzewnym, serwowane w słodkiej/słonej zupie z makaronem ryżowym vermicelli i sałatą, jest zdecydowanie najpopularniejszym pożywieniem wśród mieszkańców. Prezydent Obama spróbował tego dania w 2016 r. w restauracji Le Van Huu z Anthony'm Bourdainem, co skłoniło do otwarcia restauracji Bún chả noszącej jego nazwisko w Starym Dzielnicy.

Narodowe ở dań Wietnamu zostało nazwane przez globalpost jednym z 5 najlepszych artykułów spożywczych na świecie.

Hanoi ma wiele restauracji, w których menu oferują dania zawierające węża i różne gatunki owadów. Menu inspirowane owadami można znaleźć w wielu restauracjach w miejscowości Khuong Thuong w Hanoi. W tej restauracji znajdują się dania z podpisem, zawierające przetworzone jaja mrówek, często w stylu kulinarnym tajskich lub Wietnamskich muong i Tay etnicznych. Jedzenie psów było popularne w Hanoi w latach 1990. i 2000., ale teraz szybko umiera z powodu silnych sprzeciwów.

Zakład Akademii Medycznej w Indochnie, dziś Hanoi Medical University

Hanoi, stolica francuskich Indochin, była domem pierwszych uniwersytetów w stylu zachodnim w Indochinach, w tym: Indochina Medical College (1902) - obecnie Hanoi Medical University, Indochina University (1904) - obecnie Hanoi National University (największy) oraz École Supérieure des Beaux-Arts de l'Indochine (1925) - obecnie Hanoi University of Fine Sztuka.

Po objęciu przez Komunistyczną Partię Wietnamu kontroli nad Hanoi w 1954 r. zbudowano wiele nowych uniwersytetów, między innymi Hanoi University of Science and Technology, największy w Wietnamie uniwersytet techniczny. Ostatnio ULIS (Uniwersytet Języków i Studiów Międzynarodowych) został uznany za jeden z najlepszych uniwersytetów w Azji Południowo-Wschodniej na poziomie licencjackim w dziedzinie języków i studiów językowych. Do innych uniwersytetów, które nie są częścią Wietnamskiego Uniwersytetu Narodowego lub Uniwersytetu Hanoi należą Hanoi School for Public Health, Hanoi School of Agriculture, Electric Power University oraz University of Transport and Communications.

Hanoi jest największym ośrodkiem edukacji w Wietnamie. Szacuje się, że 62% naukowców z całego kraju mieszka i pracuje w Hanoi. Przyjmowanie do studiów licencjackich odbywa się w drodze egzaminów wstępnych, które są przeprowadzane corocznie i otwarte dla wszystkich (którzy pomyślnie ukończyli szkołę średnią) w kraju. Większość uniwersytetów w Hanoi jest publiczna, choć w ostatnich latach zaczęły działać prywatne uniwersytety. Uniwersytet Thăng Long, założony w 1988 r. przez wietnamskich profesorów matematyki w Hanoi i Francji, był pierwszym prywatnym uniwersytetem w Wietnamie. Ponieważ wiele z głównych uniwersytetów Wietnamu znajduje się w Hanoi, studenci z innych prowincji (zwłaszcza w północnej części kraju) chcący dostać się na uniwersytet często wyjeżdżają do Hanoi na coroczny egzamin wstępny. Takie wydarzenia odbywają się zazwyczaj w czerwcu i lipcu, podczas których wiele studentów i ich rodzin zbiega się na miasto przez kilka tygodni w trakcie intensywnego egzaminu. W ostatnich latach te egzaminy wstępne były koordynowane centralnie przez Ministerstwo Edukacji, ale o wymaganiach dotyczących wejścia decyduje każda uczelnia niezależnie.

Mimo że istnieją przedszkola państwowe, istnieje również wiele prywatnych przedsiębiorstw, które zaspokajają potrzeby zarówno lokalne, jak i międzynarodowe. Szkoły przedszkolne (podstawowe i średnie) w Hanoi są na ogół szkołami państwowymi, ale istnieją również niezależne szkoły. Edukacja odpowiada systemowi K-12 w USA, w których szkoła podstawowa mieści się w przedziale od 1 do 5 stopni, w gimnazjum (lub gimnazjum) między klasami 6 i 9, a w gimnazjach od 10 do 12. W Hanoi jest kilka szkół specjalistycznych (lub liceum dla utalentowanych), w których uczęszczają doskonali uczniowie w Hanoi. Niektóre szkoły obejmują:

・ Szkoła średnia Hanoi - Amsterdam

・ Szkoła średnia Chu Van An

・ Szkoła specjalna języka obcego

・ Nguyen Hue High School

・ Liceum dla utalentowanych studentów, Hanoi National University of Education

・ Liceum dla uzdolnionych studentów, Hanoi University Science

Poziom wykształcenia jest znacznie wyższy w mieście Hanoi w porównaniu z obszarami podmiejskimi poza miastem. Około 33,8% siły roboczej w mieście ukończyło szkołę średnią w porównaniu z 19,4% na przedmieściach. 21% siły roboczej w mieście ukończyło studia wyższe w porównaniu z 4,1% na przedmieściach.

Międzynarodowe szkoły obejmują:

• Hanoi
• Brytyjska Wietnamska Międzynarodowa Szkoła Hanoi
• Hanoi
• Japońska Szkoła Hanoi
• Międzynarodowa Szkoła Koreańska w Hanoi
• Lycée français Alexandre Yersin
• Międzynarodowa Szkoła Narodów Zjednoczonych w Hanoi
• Szkoła wietnamsko-australijska, Hanoi

Dawne szkoły:

• Albert Sarraut

Reforma

W Wietnamie trudno jest dokonać zmian edukacyjnych w skali całego kraju ze względu na restrykcyjną kontrolę rządu nad strategiami rozwoju społecznego i gospodarczego. Według publikacji rządu Hanoi, krajowy system edukacji został zreformowany w latach 1950, 1956 i 1970. Dopiero w 1975 r. dwa odrębne systemy edukacji na terytorium byłego Wietnamu Północnego i Południowego zjednoczyły się w ramach jednego systemu krajowego. W Hanoi w grudniu 1996 r. Komitet Centralny Komunistycznej Partii Wietnamu oświadczył, że: "Aby skutecznie prowadzić uprzemysłowienie i modernizację, konieczne jest silne rozwijanie edukacji i szkoleń oraz maksymalizowanie zasobów ludzkich, co jest kluczowym czynnikiem szybkiego i trwałego rozwoju".

Port lotniczy Noi Bai

Hanoi jest obsługiwany przez Międzynarodowy Port Lotniczy Noi Bai, położony w dzielnicy Soc Son, około 15 km (9 mi) na północ od Hanoi. Nowy terminal międzynarodowy (T2), zaprojektowany i zbudowany przez japońskich wykonawców, został otwarty w styczniu 2015 r. i stanowi ważny element międzynarodowego portu lotniczego w Noibai. Ponadto nowa autostrada i nowy most kablowy Nhat Tan łączący lotnisko i centrum miasta otworzyły się w tym samym czasie, oferując znacznie większą wygodę niż stara droga (przez most Thanglong). Taksówki są liczne i zwykle mają liczniki, chociaż często uzgadnia się również cenę podróży przed wyprowadzeniem taksówki z lotniska do centrum miasta.

Hanoi jest również punktem wyjścia dla wielu tras kolejowych w Wietnamie. Reunification Express (tàu Thố ng Nhấ t) biegnie z Hanoi do Ho Chi Minh City ze stacji Hanoi (dawniej Hang Co Station), z przystankami w miastach i prowincjach wzdłuż linii. Pociągi często odjeżdżają również z Hanoi do Hai Phong i innych północnych miast. Linia Reunification Express została założona podczas francuskich rządów kolonialnych i została ukończona przez prawie czterdzieści lat, w latach 1899-1936. Express zjednoczenia pomiędzy Hanoi i Ho Chi Minh City zajmuje 1,726 km (1,072 mi) i około 33 godzin. Od 2005 r. w wietnamskiej sieci kolejowej znajdowało się 278 stacji, z czego 191 znajdowało się wzdłuż linii północ-południe.

Głównymi środkami transportu w mieście Hanoi są motocykle, autobusy, taksówki i rosnąca liczba samochodów. W ostatnich dziesięcioleciach motocykle wyprzedziły rowery jako główną formę transportu. Samochody są jednak prawdopodobnie najbardziej znaczącą zmianą w ciągu ostatnich pięciu lat, ponieważ wielu Wietnamczyków kupuje pojazdy po raz pierwszy. Rosnąca liczba samochodów jest główną przyczyną blokady sieci, ponieważ drogi i infrastruktura w starszych częściach Hanoi nie zostały zaprojektowane do ich zakwaterowania. W dniu 4 lipca 2017 r. rząd Hanoi zagłosował za całkowitym zakazem motocykli do 2030 r. w celu ograniczenia zanieczyszczeń, zatorów komunikacyjnych oraz zachęcania do ekspansji i korzystania z transportu publicznego.

Obecnie w Hanoi powstają dwie linie metra w ramach planu głównego dla przyszłego systemu metra Hanoi. Pozycja 2A nie ma daty otwarcia po niespełnieniu terminu na koniec 2019 r., natomiast pozycja 3 ma rozpocząć działalność w 2022 r.

Osoby samotne lub podróżujące w parze, które chcą podróżować szybko po Hanoi, aby uniknąć korków ulicznych lub podróżować w nieregularnych odstępach czasu lub na nieregularnych trasach, często korzystają z "xe ôm" (dosłownie "rower uściskany"). Motocykle mogą być również wynajmowane od agentów w Starym Kwartale Hanoi, chociaż znajduje się to w dość szarej strefie prawnej.

Stadion Narodowy Maly Đình

W całym mieście Hanoi jest kilka gimnazjów i stadionów. Największe z nich to stadion Narodowy MāĐình (Lê Đťc Thọ Boulevard), Pałac Sportowy Quan Ngua (Văn Cao Avenue), Kompleks Sportowy Hanoi Aquatics oraz Gimnazjum Hansoi. Pozostałe to stadion Hàng Đẫ y. W 2009 r. w Hanoi odbyły się trzecie Halowe Igrzyska Azjatyckie. Pozostałe to Hai Bà Trong Gymnasium, Trtransfenh Hoài Đāi Gymnasium, Vạn Bảo Sports Complex.

W dniu 6 listopada 2018 r. ogłoszono, że w 2020 r. Hanoi stanie się gospodarzem pierwszego wietnamskiego Grand Prix Formuły 1 FIA na obwodzie ulicznym na obrzeżach miasta.

Hanoi ma dwie drużyny koszykówki, które rywalizują w Wietnamskim Stowarzyszeniu Koszykówki (VBA), Hanoi Buffaloes i Thang Long Warriors. Stadion Hàng Đẫ y jest domem dla dwóch klubów piłkarskich: Hà Nothi FC i Wietnamtel FC, które biorą udział w V.League 1

Niektóre placówki medyczne w Hanoi:

• Szpital Bạch Mai
• Szpital Viet Duc
• Szpital św. Pawła Generalnego
• Centralny Szpital Wojskowy 108
• Hôpital Français de Hanoi
• Międzynarodowe SOS
• Szpital Uniwersytecki w Hanoi
• Szpital Thanh Nhan
• Międzynarodowy Szpital Vinmec
• Szpital ogólny Thu Cuc
• Szpital K
• Szpital Medlatech

W dniu 16 lipca 1999 r. Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) przedstawiła Hanoi tytuł "Miasto na rzecz Pokoju", ponieważ miasto to spełnia następujące kryteria: usprawiedliwiające działania przeciwko wykluczeniu i wspierające dialog między społecznościami; Przykładowe działania miejskie; doskonałe działanie w zakresie ochrony środowiska; usprawiedliwione działania na rzecz promowania kultury; Przykładowe działania w dziedzinie edukacji, a zwłaszcza edukacji obywatelskiej.

Hanoi jest jedynym miastem Azji i Pacyfiku, któremu przyznano ten tytuł.

Hanoi jest członkiem azjatyckiej sieci wielkich miast 21 oraz grupy liderów w dziedzinie klimatu C40.

Miasta partnerskie

Hanoi jest bliźniaczem:

• Życie na ulicach Starej Dzielnicy

• Thiên Trù Pagoda w kompleksie perfume Pagoda

• Tháp Bút (Pen Tower) z frazą "Tả thanh thiên" (oznaczającą "Write on the sky") obok Hoàn Kim Lake (2007)

• Most Thê Húc nad jeziorem Hoàn Ki?m

• Pałac Prezydencki, Hanoi (wcześniej Miejsce Gubernatora Generalnego Indochiny Francuskiej)

• Hanoi Opera House wzorowany na Palais Garnier w Paryżu

• Most Long Bien

• Muzeum Historii Wietnamu w Hanoi, wcześniej pierwsza École française d'Extrême-Orient

• Pałac Tonkin służy jako Państwowy Dom Gościnny

• Wietnamskie Muzeum Sztuk Pięknych

• Budynek Zgromadzenia Narodowego

• 

  Narodowe Centrum Kongresowe Wietnamu

• Lotte Centre Hanoi w zachodniej Ba Đình

• AON Landmark 72 w Nam Từ Liêm

• Inspiracja francuskiej architektury kolonialnej w nowoczesnych budynkach Hanoi